Köyümüzün tarihi çok eskilere dayanmaktadır.Anadolu'da ilk medeniyetler var olduğundan bu güne yerleşim yeri olarak değilde eski dönemlerde bulunduğu coğrafi konum itibarı ile köyümüz tahıl ambarı olarak kullanılmaktadır.köyümüzde bulunan tarihi mezar taşlarının hangi döneme ait olduğu bilinmemektedir.köyümüzün merkezinde bulunan köprü tarihi eser niteliği taşımakta ancak ilgisizlikten dolayı tarihimiz gözümüzün önünde terkedilmeye bakımsız bırakılmaya mahkum edilmiştir.çeşitli dönemlerde köyümüz muhtarlarının müracaatlarıda boşa çıkınca yaşayan tarih kaderine terk edilmiş bi vaziyette son dönemini yaşamaktadır.köyümüzün geçim kaynağı olarak ilk öne çıkan tarım ve hayvancılıktır.büyükbaş ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliği ile birlikte çok azda olsa besicilikte son dönemlerde yaygın hale gelmeye başlamıştır.tarım konusunda ise toprak zengini olan köyümüzde haşhaş,şeker pancarı,ay çekirdeği,nohut ile birlikte en iddalı olduğu ve meşhur olan ürünü fasulyedir.Göl fasulyesi tüm yurtta bilinen ancak hak ettiği degeri göremeyen bir mahsüldür.eski yıllarda yaygın olan halıcılık ise son dönemlerde artık bir kaç aile tarafından yapılmaktadır.son 5yılda büyük şehirlere göçten sonra köy nüfusunda gözle görülür bi gerileme görülmüştür.en fazla göç olarak tercih edilen il MANİSA ve UŞAK tır.Köyümüzün okulu taşımalı sistemde olup var olan 3 derslikli okul binası uzun zamandır kapalıdır.köyümüzde 2 cami 3 kıraathane bulunmakta olup sağlık ocağı bulunmamaktadır.